vrijdag 1 januari 2010

De Lusitano, intelligent, moedig, snel en flexibel


De Lusitano 
is een barok paard welke nauw verwant is aan de Andalusiër. Het land van herkomst van de Lusitano is Portugal. Volgens de overlevering leefden de paarden aan de oevers van de Taag. Het zou een kudde merries zijn geweest welke bevrucht werden door de wind. Hun zonen zouden zo snel als de wind geweest zijn. Ook nu nog worden de Lusitano's daarom "zonen van de wind" genoemd. Vroeger werden deze paarden vooral als cavaleriepaard gebruikt, voor het drijven van vee en voor het stierengevecht. Het stamboek van de Lusitano en de Andalusiër is tot 1963 altijd samen gegaan.


In Spanje en Portugal 
is door archeologische onderzoeken gebleken dat de voorouder van de Lusitano de Sorraia al 20.000 jaar v. Chr. bestond. Er zijn grottekeningen gevonden van ca. 20.000 jaar v. Chr. deze laten zien op welke manier de bevolking werkte met de Sorraia. Daarnaast zijn er gereedschappen gevonden om touwen te maken. Deze touwen werden gemaakt van paardenhaar. De Sorraia zijn direct verwant aan de Tarpan. Ze vinden hun oorsprong mogelijk in de westerse regio van het Iberisch schiereiland. Overlevende dieren van wat ooit een grote populatie was kunnen nog worden gevonden in een gebied tussen de Sor en Raia rivieren, waar het ras ook zijn naam aan dankt. Traditioneel werden Sorraia’s gebruikt als rijdieren en voor licht werk. Ze waren populair als werkpaarden voor veehouders in het gebied. Aangenomen wordt dat de Spaanse conquistadores enkele paarden meenamen naar Amerika, aangezien er genetische sporen van Sorraia’s zijn aangetroffen bij enkele paarden daar.


De Lusitano 
is, evenals zijn neef het zuivere Spaanse Raspaard rond gebouwd. Zijn hoofd is mooi getekend, met een lang en recht, soms ietwat bol, voorhoofd. De ronde, vrij hoog gedragen hals komt uit in een lange schouder en niet al te geprononceerde schoft. De rug is gespierd en lang, het kruis loopt iets schuin af. De gehele achterhand straalt kracht uit. De benen zijn dun, maar heel sterk. De overvloedige zijdeachtige manen worden over het algemeen lang gelaten. De stokmaat van de Lusitano ligt tussen de 1.52m en de 1.63m. De meest voorkomende kleur bij de Lusitano is schimmel en bruin, in alle mogelijke schakeringen. De Lusitano kan voor alle takken van sport ingezet worden. Lusitano's werken graag. Hun uithoudingsvermogen is enorm. De paarden zijn intelligent, moedig, snel en flexibel.


De Lusitano 
wordt in Portugal gebruikt bij het stierenvechten. Anders dan in andere Latijnse landen wordt hier vanaf het paard met de stier gevochten, en wordt de stier niet gedood. De stier wordt uitgedaagd door de stierenvechter en het paard; het paard moet erg behendig zijn om niet door de hoorns van de stier geraakt te worden. De Lusitano's worden getraind in de kunsten van de Hogeschool, die goed van pas komen tijdens zo'n stierengevecht. 

Meer foto's op; Toros y Caballos

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...